Heb je weleens van het fenomeen alleengeboren tweelingen gehoord? Misschien zegt het je niets en na het lezen van dit artikel nog steeds niet. En misschien zegt het je wel iets maar kan je het nog niet helemaal duiden of tot je door laten dringen. In dit artikel deel ik mijn ervaring als alleen geboren tweeling en waarom ik er graag over wil schrijven. Eén op de tien mensen is in de baarmoeder begonnen als tweeling of meerling. Een groot deel daarvan (90%) is niet met z’n tweeën of drieën geboren omdat één of meerdere embryo’s de zwangerschap niet heeft overleefd.
Waaraan kun jij jezelf of een ander herkennen als alleengeboren tweeling?
Misschien herken je dat je je ogenschijnlijk onverklaarbaar alleen voelt, al ben je met (veel) mensen om je heen. Je vindt tweelingen of meerlingen interessant en voelt hier soms een lichtelijke jaloezie bij. Je houdt van symmetrie en koopt het liefst spullen in twee of drietallen. Afscheid nemen is moeilijk voor je en je hebt veel behoefte aan aanraking of hebt hier juist moeite mee. Er is steeds meer bekend over de invloed van de zwangerschap en bevalling (of zelfs nog daar voor) op je ontwikkeling en hechting. Het vormt dus deels jouw leven.
Je kunt je voorstellen dat het traumatisch is om een tijd samen met je broertje(s) en zusje(s) de baarmoeder van je moeder te delen en de ander(en) er langzaam of plotseling niet meer is. Dit kan op dat moment of ook op een later moment in je leven zorgen voor depressieve gevoelens en het gevoel er niet meer te willen zijn. Dit komt doordat je wederhelft(en) er niet meer zijn en het donker en koud kan voelen. Je kunt het ook herkennen doordat vriendschappen en relaties beladen voelen omdat je onbewust je verloren tweelinghelft(en) zoekt. Over alleen geboren tweelingen of meerlingen wordt ook steeds meer bekend, echter is het soms lastig te onderzoeken of bewijzen. Wanneer een embryo in een vroeg stadium overlijdt, kan het bloedverlies van je moeder op een menstruatie lijken. Soms zijn er fysieke aanduidingen; zoals een holle rug en voeten en een vitamine B12 tekort.
Mijn ervaring
Tijdens een sessie met een holistisch therapeut kwam de informatie naar boven dat ik ook tot een van de alleengeboren tweelingen behoor. Dit zorgde voor veel verdriet wat ik tot die tijd niet kon verklaren en had opgekropt. Door de gebeurtenissen tijdens de zwangerschap te erkennen begon mijn rouwproces. Ik ging er meteen een boek over lezen en de puzzelstukjes vielen in elkaar. Alle informatie en het (rouw) proces waren erg rauw en heftig. Daarom vind ik het fijn mijn ervaringen met je te delen zodat dit jou mogelijk ook kan helpen op jouw pad.
Hoe ga je er mee om?
Het rouwproces kende veel verschillende fasen en ze waren allemaal nodig. Herken je je in (een deel) van wat ik zojuist beschreef? Laat het even bezinken en laat de emoties die naar boven komen toe. Als dit goed voelt, zou je ook – wanneer mogelijk – in gesprek kunnen gaan met je moeder over hoe zij de zwangerschap heeft ervaren. Het kan je geruststellen wanneer je hier meer informatie over te horen krijgt. Dit geldt ook voor het opzoeken van informatie of het lezen van een boek. Zelf heb ik heb het boek: ‘Ik wou dat ik twee hondjes was, dan kon ik samen spelen’ gelezen. Neem de tijd om het verlies te verwerken. Misschien wil je het uiten op een creatieve manier, zoals muziek maken of er met een dierbare over praten. Weet wel dat het moeilijk is te begrijpen voor mensen die het niet herkennen. Deel het met iemand bij wie je je fijn voelt. Misschien ontstaat er juist meer verbinding dan je dacht.
Als je vervolgens nog een stapje dieper wil gaan in de verwerking, kan een consult bij een holistisch therapeut of healer helpen op energetisch gebied. Dit heb ik zelf gedaan en ik heb dit als helend ervaren. Wat ook kan helpen is mediteren; contact maken met je binnenwereld. Een andere helende oefening is vergeving; vergeving dat de ander jou destijds alleen heeft gelaten. Maar ook vergeving van jezelf. Bijvoorbeeld van schuldgevoelens, doordat je de ander niet hebt kunnen redden en jij wel op aarde bent en de ander niet. Weet dat jij hier helemaal niks aan kunt doen. Het is – hoe pijnlijk ook – gelopen zoals het moet zijn. Niet iedere ziel kiest ervoor om (lang) geïncarneerd te worden. Mijn zusje heeft er bijvoorbeeld voor gekozen om als lichtwezen verder te gaan.
Je bent niet alleen
Weet dat de andere ziel(en) even goed bij je is (zijn). Niet fysiek, maar wel energetisch. Inmiddels kan ik contact met mijn zusje maken en dit voelt heel bijzonder. Bedankt voor het lezen, mooi mens. Heel veel kracht gewenst, hopelijk heeft dit je meer begrip gegeven voor jezelf of een dierbare.
